معرفی برند شنل و جواهرات معروف این برند
گالری طلای روبی
1402/01/13
Chanelیکی از خانههای مد و لوکس فرنسوی است که در سال 1909 توسط یک طراح لباس و بازرگان فرانسوی مشهور به نام گابریل کوکو شنل تاسیس شد. برند شنل یکی از معروفترین و محبوبترین برندهای دنیای مد و استایل است که همه ما آن را به خوبی میشناسیم، لوگوی نمادین این نام تجاری " C " های متصل به یکدیگر میباشد. این لوگو برگرفته از نام کوکوشنل( CoCoChanel ) موسس این برند است. سبکهای شیک اسپورت و راحتی او، به عنوان استانداردی برای لباس زنانه راحت و سبک، جایگزین سبکهای دیگر شد که چندان راحت نبودند. این نماد مد همواره مورد ستایش قرار گرفته و محصولات خاص او همواره در کنار زنان و برای راحتی آنها میباشد کوکو شنل همواره سعی کرده مشوق زنان باشد تا خود را از محدودیت رها کرده وشیک پوشی را همراه با راحتی در کنار هم داشته باشند.او نیم تنهها و لباسهایی با طرحهای پیچیده و آزار دهنده را براحتی به لباسهای راحت وآزاد تبدیل کرد و یک قالب جدید و نوین را درقالب مد و فشن ایجاد نمود. او تمرکز خود را بر روی لباسهای بلند و آزاد و لوازم جانبی آنان قرار داد، به گونهای که شنل مسیر مد و فشن را تغییر داد. طرفداران این برند هنوز هم به دنبال کیفهای دسته زنجیری و کفشهای دو رنگ، عطر و ادکلن، جواهرات و عینکهای خاص و دیگر اکسسوریهای این برند هستند. کوکوشنل با معرفی برند شنل تحول بزرگی درمد و استایل بانوان ایجاد کرد و طراحیهای جواهرات آن توسط هنرمندانی چون مرلین مونرو،کاترین نوو، کایرا نایتلی و ژانگ زیی مورد استقبال قرار گرفت. در این مقاله شما را با پیشینه نحوه پیدایش این برند آشنا میکنیم.
گابریل بونور معروف به کوکوشنل در نوزدهم آگوست 1883 در یک خانواده فقیر متولد شد. دختری که بعدها در دهه 1900 میلادی به انقلابیترن طراح مد تبدیل شد و برندی را پایه گذاری کرد که نام آن تا به امروز با کیفیت و اعتبار عجین شده است. گابریل بونور شنل، ملقب به کوکو شنل، برندی را پایهگذاری کرد که همواره با نماد تجمل و اشیای لوکس همراه بود. کوکو کودکی نکبتبار و غم انگیزی داشت، شغل پدرش دستفروشی بود و به علاوه او 4 فرزند دیگر هم در خانه بودند. مادر شنل درست زمانی که او 12 سال بیشتر نداشت بر اثر بیماری سل درگذشت. با فوت مادر اوضاع خانواده به کلی دگرگون شد و پدرش تصمیم گرفت او را به یتیمخانه صومعه "اوبازین" روم ببرد. به این ترتیب خواهران مقدس دراوبازین حضانت گابریل را بر عهده گرفتند. شنل هفت سال از سالهای زندگیش را در دوران نوجوانی در پرورشگاه گذراند و اگر چه طی شدن این سالها برای او سخت و دشوار بود، ولی با ارادهای که داشت تصمیم گرفت با یادگیری خیاطی، به خوبی از زمانش در آنجا استفاده کرده و مهارتهایی در این زمینه بدست آورد. شنل خوب میدانست که هر چه در آن زمان و شرایط وحشتناک بیاموزد، در سالهای بعدی زندگیش که از آن مکان رها میشود، بسیار به او خدمت خواهد کرد. در آنجا گابریل از یکسو در دایره زنانی محصور بود که فقط لباسهایی به رنگ سیاه و سفید میپوشیدند و از سوی دیگر، معماری دقیق و ظریف صومعه را می دید که هوش و خلاقیتش را بر میانگیخت. همین جا بود که گابریل پایههای برند شنل را در خود تقویت کرد. استفاده از رنگهای متضاد و خطوط ظریف که هر دو تا همیشه جزو ویژگیهای برجسته طرحهای او بودند.
بالاخره گابریل در 18 سالگی اوبازین را ترک کرد و آزادانه به زندگیاش ادامه داد. او ابتدا به عنوان دستیار فروش در مغازه میسن گرامپایر در مولن (Moulins) شروع به کار کرد و البته هم زمان در کافهای به عنوان خواننده مشغول بود. شایعاتی هست که میگویند او نام مستعار افسانهایش یعنی کوکو را از یکی از آهنگهای معروفش در همان کافه گرفته بود. همین کافه بود که بعدها سکوی پرتاب او شد و امکان آشنایی او را با مدیران برجسته مد از جمله اتین دو بالسان (Etienne de Balsan) فراهم کرد. ایتن از گابریل خواست با او به قصری در رویالیو برود. بعد از شش سال رابطه عاشقانه، اتین که گابریل را میپرستید، به اولین سرمایهگذار او هم تبدیل شد. او کشف کرد که شنل استدادی استثنایی برای تهیه کلاههای زیبا دارد. خیلی زود خانمهایی که با شرکت بالسان روابط نزدیک دوستی داشتند. توجه و علاقه زیادی به طرحهای خلاقانه شنل نشان دادند.
کوکو با کلاههای زیبا و تزئین شده خود توجه زیادی را از سوی دیگران از جمله افراد سوسیالیست (بازیکن چوگان انگلیسی) جلب کرد. کوکوشنل (CocoChanel) سرانجام اولین مغازه مستقل خود را در سال 1910 تاسیس کرد. تا سال 1913، فروشگاههایی در دوویل و بیاریتز توسط او تاسیس شد. جایی که او توانست لباسهای اسپورت آماده برای زنان عرضه کند و به استایل زنانه بپردازد. در اینجا بود که مارک معروف شنل به معنای واقعی خود متولد گردید. این برند قطعا تاثیر جسورانه و ماندگاری درمیان مد واستایل زنان قرن بیستم ایجاد کرد. کوکو اولین فروشگاه خود تحت نام خانه شنل ( House of Chanel ) را در شهر پاریس فرانسه، در اوایل قرن بیستم تاسیس کرد و به یکی از برجستهترین مارکهای لوکس جهان تبدیل شده است. یکی از شاهکارهای کوکو این بود که از تجربیات زندگیاش در طراحیهای خود استفاده میکرد. با دقت در تلفیق اکسسوریهای همراه با لباسهای او، به وضوح میتوان برخوردهای هنری و اجتماعی او را الهام بخش، طراحی هر قطعه از لوازم جانبی و سبکهای مورد استفادهاش در طراحی لباس دانست. شنل در حین آموزش، یاد گرفت که برای بکارگیری و متفاوت بودن هنر خیاطی خود، باید از استعداد و تخیل نیز استفاده کند و ترفندهای فراتر از مهارتهای پایهای که راهبههای پرورشگاه قادر به آموز ش آنها بودند،در طرحهای خود بکار گیرد. قدرت طراحی شرکت شنل، در سالهای بعد با معرفی اولین جواهرات لباس خود در سال 1924 ادامه یافت. اولین جواهرات معرفی شده این برند معروف، یک جفت گوشواره مروارید یکی سفید و دیگری سیاه بود. درست یک سال بعد در سال 1925 کوکو، اولین ژاکت کشدار و سپس لباس مشکی کوچک را در سال 1926 معرفی کرد.این لباس مشکی کوچک با استفاده از متریالهای ظریف سنتی مانند توری، ابریشم نرم و بدون وزن، باعث میشد زنان بیش از حد پوشیده باشند. کیفیت، طراحی و ساخت این لباسهای مشکی به شهرت حرفهای کوکو شنل به عنوان یک مد ظریف و دقیق کمک کرد.
ظهور جنگ جهانی اول، تغییراقتصادی فراوانی را به همراه خود داشت که مانند سایر صنایع بر مد اوپایی تاثیر گذاشت. در آن زمان به دلیل جنگ وظیفه زنان بود که به جای مردان در کارخانهها کار کنند. بنابراین باید تغییراتی در لباس بانوان انجام میشد تا مناسب کار در کارخانهها باشند. در این زمان کوکو شنل، شروع به طراحی سبک لباسهای زنانه برای کار در کارخانهها کرد. در آن دوره به دلیل جنگ و تاثیر آن بر کمبود انواع پارچه در فرانسه، کوکو فقط به طراحی لباسهایی پرداخت که مردم احتیاج داشتند بپوشند. او با وجود روزهای سخت جنگ، موفق به افتتاح یک مغازه بزرگ در نزیکی هتل هیتل ریتز فرانسه شد. طرح لباس شنل که از مدلهای لباسهای نظامی الهام گرفته شده بود در فرانسه محبوب و مشهور شد. بلیرزهای فلانل، دامنهای راسته از پارچه کتان، پیراهن زنانه، کت و شلوار، دامن و ژاکتهای یقهدار از جمله تولیدهای شنل در آن زمان بودند. یکی از فوقالعادهترین طراحیهای برند شنل، یک دامن تا زانو و ژاکتی به سبک کشدار تزئین شده با گلدوزی مشکی و دکمههای طلایی رنگ میباشد. این طراحی مارک شنل، باعث شده زنان علاوه بر احساس راحتی، ظاهری مدرن و زنانه داشته باشند.
در طول جنگ جهانی دوم، کوکو شرکت " Chanel" را تعطیل کرد و تنها مجموعه جواهرات و عطریات موجود بود. در سال 1947 ورتهایمر و CoCo، مجدد در مورد قرارداد اولیه Parfums Chanel مذاکره کردند. خانم کوکو شنل، پس از هشت سال و نیم زندگی در سوئیس سرانجام به زادگاه خود فرانسه بازگشت. درسال 1953 کوکو با همکاری جواهرسازی سنگهای قیمتی به ویژه گردنبندهای بلند با مراریدهای سیاه و سفید را تولید کرد. پس از آن در سال 1955 کیفهای چرمی نمادین Chanel توسط این برند عرضه شد. جایی که بندهای کیف با زنجیرهای فلزی و چرم ساخته میشدند.
شنل پس از ایجاد یک جایگاه محکم و اساسی درباره لباس هایش، روی اکسسوریها متمرکز شد. او از کنت اتین بومون ( Count Etienne de Beaumont ) و دوک فالکو د وردورا ( Duke Fulco di Verdura ) برای تاسیس آتلیه اختصاصی برای جواهرات سفارشیاش که در آن از سنگهای غیر گرانبها در ترکیب با خالصترین جواهرات استفاده کرد، کمک گرفت. آثار بینهایت با شکوه و تقریبا مجلل برای شنل بسیار مهم بود، زیرا از اینکه لباسهایش خواهان زیادی داشته باشند لذت میبرد و سعی میکرد آنها را با اکسسوریهایی عجیب و غریب ترکیب کند. هنگام جستجوی جواهرات Chanel با کاکلکشنهای Vintag، Costume، High Jewelry روبرو میشوید. در کالکشن Vintag لباس شنل را دارید که اغلب در فروشگاههای دست دوم یا خانههای حراج یافت میشود. سپس جواهرات تخصصیتر یا Costume وجود دارد، قطعات معاصر که به راحتی مشاهده میشوند و مجموعههای جواهرات زیبا به راحتی قابل تشخیص هستند و در میان آنها میتوانیم گل کاملیا یا شیر را مشاهده کنیم. آخرین و مهمترین قطعات جواهر شنل High Jewelry هستند که دستیابی به آنها سخت است و اغلب مستقیما به کلکسیونرها فروخته میشود. هر قطعه جواهرات شنل، سبک و ویژگیهای خاص خود را دارند، اما همه آنها شامل همه چیزهایی است که کوکو شنل میپسندد و دوست دارد. در دهه 1930، بیشتر جواهرات شنل اقلامی بودندکه لباسهای مارک را تکمیل میکرد. اینها جواهرات لباس هستند، داشتن جواهرات با هدف تزئین برای " لباس " یا لباسهای خاص مد، در این مدت، برخی از این جواهرات با این لباسها به فروش میرسید، تصور کنید که لباس و جواهرات را با یک خرید تهیه کنید. هنوز بسیاری از اقلام Chanel Vintag برای فروش وجود دارد. این قطعات با کیفیت بالا و به گونهای ساخته شدهاند که هنوز هم تا به امروز محبوب هستند. یک چیزی که کوکو دوست داشت، ترکیب سنگهای نیمه قیمتی جعلی و واقعی بود. به این ترتیب استفاده آنها از مرواریدهای تقلبی بزرگ با سنگهای قیمتی واقعی به هم پیوست، این به مشتریان اجاه میدهد تا طرحهای مینیمالیستی مد شنل را با لایههای زیادی از جواهرات لباس، ست کنند. این مفهوم انباشته شدن روی لوازم جانبی جواهرات به دلیل هزینه زیاد با جواهرات خوب امکان پذیر نیست. علاوه بر این کسانی که میتوانند از جواهرات گرانقیمت استفاده کنند، همیشه نمیتواند آنها را در ملاء عام فرسوده کنند. این مفهوم از جواهرات لباس و به صورت عمده برای مشتریان بسیار جذاب بود. عمده جواهرات برند شنل در دسته جواهرات زیبا نگهداری میشوند. این رده را میتواندر دهه 1920 جستجوکرد. کوکوشانل در یک مهمانی شام دوک فولکو دی وردورا " Duke Fulco di Verdura " را ملاقات کرد و سپس او را به عنوان طراح نساجی استخدام کرد، گابریل شنل به سرعت متوجه شد که میتواند کارهای بیشتری با جواهرات انجام دهد، قبل از این که او را به عنوان طراح اصلی طلا و جواهر شنل استخدام کند، او را مجبور به کار بر روی برخی از جواهرات شخصی خود کرد. با ارزشترین پروژه آنها با هم، دستبندهای مینای سفید دارای یک صلیب طلا با سنگهای نیمه قیمتی و قیمتی بوچرون هستند که هم صلیب و هم دستبند کاف را تزئین کردهاند. امروزه، همچنان استفاده و ترکیب سنگهای قیمتی، نیمه قیمتی و گرانبها را در مجموعه جواهرات زیبا مشاهده خواهید کرد. نمونه کاملی از آن مجموعه گالری کنونی است که در آن مالاکیت، تورمالین و الماس را خواهید دیدکه همه روی یک قطعه قرار دارند. در مجموعه کاملیا میتوانید اقلامی با سرمیک و الماس پیدا کنید. این تصور از مخلوط کردن مواد با کیفیت بهتر و مواد کمتر، با کوکو شروع شده و تا امروز ادامه دارد. در سال 1932، شنل مجموعه جواهرت بی نظیر Bijoux de Diamants را ارائه داد. خانه شنل تا سال 1993 که این برند یک گالری جواهرات تماشایی و زیبا را در کاخ وندوم پاریس افتتاح کرد، جواهرات خاصی طراحی و رونمایی نکرد.
گابریل شنل روزهای سختی را در دوران کودکی داشت، اما تصمیم گرفت خودش فردایش را بسازد. او با خلاقیت و پشتکارش تلاش کرد برندی را به جهان معرفی کند که همیشه ماندگار بماند و راز موفقیتش در شکستن سنتهای قدیمی و عرضه محصولاتی نوین بود. او تا زمان مرگش کار کرد و بعد از آن میراثش به فردی رسید که بدون تغییرات بنیادین و فقط با پیوند زدن الگوهای اصلی در طراحیهای صاحب برند به مد معاصر، به شهرت آن افزود.